Verdwijnend land

Het landschap in het Gooi wordt nog wel eens omschreven als een ‘illusielandschap’. Landschap dat je het idee geeft dat het oneindig doorgaat, terwijl achter de bomen woonwijken en allerlei gebouwen schuilgaan. Als het flink mist (wat in de herfst nog wel eens wil gebeuren) blijft dit illusielandschap niet beperkt tot de grotere bossen en […]

Lees verder


Sta-in-de-weg

Wat kunnen ze soms toch onhandig zijn, die bomen. Vooral als je een stevige Beagle bent die het liefst los wil lopen maar, vanwege de zeer aanwezige kans dat je er dan vandoor gaat, altijd maar aan de lijn zit. James – de hond in kwestie – had er een hele goede oplossing voor. Gewoon […]

Lees verder


Whistlers moeder

Vanavond had ik de grote eer om na sluitingstijd de huidige tentoonstelling van Singer Laren te mogen bekijken: De hand van Whistler. Deze tentoonstelling is heel bijzonder, omdat er een werk wordt getoond dat jarenlang heeft staan verstoffen omdat met niet geloofde dat het van Whistler was. Met de nieuwste natuurkundige onderzoeken blijkt het toch […]

Lees verder


De Goede Gooier

Zoveel herfstplaatjes, welke kies je dan uit? Ik had eigenlijk een plaatje uit Naarden uitgekozen, maar omdat Naarden gister al aan de beurt is geweest, ben ik gegaan voor de grens van Huizen en Blaricum. Het grootste gedeelte van deze grens is natuur en/of groen. Of, in dit jaargetijde, rood-oranje-geel. De goede gooier weet wel […]

Lees verder