Met mijn bovenmatige interesse in de Tweede Wereldoorlog is het vreemd dat ik nog nooit in Kamp Westerbork ben geweest. Mijn ouders hebben mij er ook nooit mee naartoe genomen, ondanks het feit dat een van mijn broers niet ver daarvandaan is geboren. Het was dus hoog tijd om deze omissie te corrigeren! Wist ik veel dat ik het precies zo gepland had dat mijn bezoek vier dagen na de herdenking van de bevrijding van Kamp Westerbork zou zijn…
Kamp Westerbork. Een doorvoerkamp. Nederland had geen vernietigingskampen, maar wel doorvoer-, werk- en veiligheidskampen. Westerbork werd door de Nederlandse overheid opgezet als vluchtelingenkamp om de vele vluchtelingen uit Nazi-Duitsland op te vangen. Een historische fout, bleek niet veel later. Na de capitulatie werd het kamp door de Nazi’s gebruikt om vluchtelingen vanuit heel Nederland bij elkaar te drijven. Vanaf juli 1942 werd het een echt transportkamp (doorvoerkamp). 107.000 mensen werden er afgevoerd naar vernietigings- of werkkampen in Polen en Duitsland. Slechts een schamele 5000 van hen overleefden het.
Moet je je dat eens voorstellen. Dat een stad met precies de grootte van Emmen nauwgezet wordt leeggehaald, afgevoerd en uitgemoord. Stuk voor stuk; ouderen, volwassenen en kinderen. Hele families weggevaagd, vaders, moeders, broers, zusters, geliefden en vrienden uit elkaar gescheurd en vergast, geëxecuteerd, uitgehongerd of omgekomen door ziekte. Ik gruwel al mijn hele leven van de gruweldaden uit de Tweede Wereldoorlog, en ik blijf ervan gruwelen.